رنگ وکري ته ويا

رنگ وکري ته ويا ڏينهن جي ويس تان
اُسّ آڪاس ۾ تِروِرا ٿي وئي
رات ڄڻ بيوسيءَ جي فضا ٿي وئي
آس، اميد ڄڻ ڪا سزا ٿي وئي
تون نه آئين ته هينئڙو ڍرو ٿي وَيو
ڪو نه ڏونگر هيو، پر ذرو ٿي وَيو
ڪي ته سپنا هيا، جي وَيا پَنّ ٿي
رات جي لام … Continue reading